درمان میوپاتی عضلانی در شیراز ، میوپاتی اختلالی در عضلات است که باعث می شود، عضلات به درستی کار نکنند. این بیماری می تواند مادرزادی یا اکتسابی باشد. علایم یا از همان ابتدای تولد و یا بعد ها پدیدار می شوند.
عضلات اسکلتی بدن از فیبر های پروتئینی تشکیل شده اند. وقتی عضله ای منقبض می شود، این فیبر‌ها روی یکدیگر لغزیده و عضله را کوتاه می کنند.
این عمل باعث حرکت دادن دست و پا شده و این بیماری روی این حرکت تاثیر می گذارد. در ادامه انواع مختلفی از میوپاتی ها و علائم شان را بررسی خواهیم کرد.
همچنین نگاهی عمیق تر به برنامه های درمانی برای این بیماران خواهیم انداخت.
میوپاتی عضلات باعث می شود عضلات کار خود را به درستی انجام ندهند و رشد استخوان ها و عضلات را کند می کند، همچنین علائم این بیماری از همان بدو تولد خود را نشان می دهد. برای درمان میوپاتی در شیراز به متخصص طب فیزیکی و توانبخشی دکتر زهره عشقی مراجعه کنید.
انواع میوپاتی
میوپاتی انواع مختلفی دارد که عبارتند از:
میوپاتی مادرزادی
نوعی از این بیماری است که فرد با آن به دنیا می آید. اکثر میوپاتی ها مادرزادی اند و علائم از همان ابتدای تولد وجود دارند؛ اما گاهی اوقات تا دوران بلوغ ظاهر نمی شوند.
این میوپاتی ها مشابه دیستروفی عضلانی اند؛ اما دیستروفی عضلانی به گروهی از اختلالات ژنتیکی می گویند که منجر به نوع پیشرفته ای از از دست دادن فیبرهای عضلانی می شود.
در بعضی از افراد دارای میوپاتی، عضله ها به درستی کار نمی کنند، تحلیل رفته و به شدت ضعیف می شوند.
یکی از شایع ترین انواع میوپاتی های مادرزادی، میوپاتی هسته مرکزی است. جهش های ایجاد شده در ژن PYR1 سبب بروز این اختلال می شود.
این جهش ها روی شیوه انقباض عضلات تاثیر گذاشته و آنها را ضعیف می کند.
میوپاتی ارثی : این نوع از میوپاتی از والدین به فرزندان منتقل می شود.
میوپاتی اکتسابی : این نوع میوپاتی به علت بیماری یا عدم توازن در بدن به وجود می آید.
علل
ناهنجاری های ژنتیکی باعث بروز این بیماری ارثی می شوند. برخی از میوپاتی ها در نتیجه بی نظمی های موجود در سلول ها حاصل می شوند که به آنها میوپاتی میتوکُندریال می گویند.
این نوع از میوپاتی ناشی از جهش های ژنتیکی ست یا به علت جهش آنی ژن در افرادی که سابقه خانوادگی ندارند به وجود می آید.
نوع دیگری از این بیماری، میوپاتی متابولیک است که به علت بی نظمی های موجود در مسیر های متابولیک عضله ایجاد می شود.
میوپاتی متابولیک روی ژن هایی که آنزیم های مسئول عملکرد ماهیچه ها را کدگذاری و شناسایی می کنند تاثیر می گذارد.
از طرفی دیگر، میوپاتی های اکتسابی علل ژنتیکی ندارند. برخی مثال ها عبارتند از:
- التهابی یا خود ایمنی . در این نوع، بدن به خودش حمله کرده و در عملکرد عضلات اختلال ایجاد می کند.
ممکن است این نوع مرتبط با یکی از بیماری های خود ایمنی مثل لوپوس، آرتریت روماتوئید یا اسکلرودرم باشد.
- عفونی . وقتی رخ می دهد که نوعی عفونت از عملکرد نرمال عضلات جلوگیری کند.
- غدد درون ریز . وقتی اتفاق می افتد که عدم تعادل هورمونی، در فعالیت عادی عضلات اختلال ایجاد کند.
- سمی . این نوع اوقتی اتفاق می افتد که داروها، مواد مخدر یا حجم بالایی از الکل روی عملکرد طبیعی عضلات تاثیر بگذارند.
عدم تعادل الکترولیت هم در توانایی، انقباض و آزاد شدن عضلات اختلال ایجاد می کند.
علائم میوپاتی
اصلی ترین علائم این بیماری، ضعف عضلات در پاها و بازوها است. این نوع اختلال روی عضلات سیستم تنفسی هم تاثیر گذاشته و منجر به دشواری در تنفس می شود.
این بیماری سبب می شود، عضلات به خوبی استخوان ها را نگه ندارند و بنابراین دفرمه شدن استخوان ها اتفاق می افتد.
علاوه بر آن، برخی میوپاتی های مادرزادی باعث تاخیر در رشد مهارت های حرکتی اصلی در کودک می شوند.
یعنی مشکلات موجود در بازوها و پاها که در سینه خیز رفتن یا راه رفتن و دویدن تاثیر می گذارند.
میوپاتی میتوکندریال باعث ایجاد ضعف در عضلات صورت و گردن می شود. همین مشکل منجر به مشکلات گفتاری، مشکل در بلع و افتادگی پلک خواهد شد.
سایر علائم میوپاتی عبارتند از:
- کرمپ عضلات
- سفتی عضلات
- درد عضلات
- خستگی و کمبود انرژی
- عدم تحمل ورزش
- راش پوستی
به مرور، فرد شاهد تحلیل عضلات و از دست دادن حجم عضلات می شود.
تشخیص
برخی از علایم این بیماری از زمان تولد وجود دارند و به مرور در طول زندگی فرد، پیشرفت می کنند.
این که پزشک علل احتمالی علائمی همچون میاستنی گراویس را رد کند از اهمیت بسیاری برخوردار است.
پزشک، معمولاً فردی که علایم میوپاتی دارد را به متخصص طب فیزیکی ، نورولوژیست یا روماتولوژیست ارجاع می دهد.
پروسه تشخیص، با گرفتن تاریخچه پزشکی فرد شروع می شود. سپس معاینه فیزیکی انجام می گیرد که شامل بررسی حساسیت، قدرت، تراز و رفلکس عضلات است.
پزشک متخصص طب فیزیکی با انجام دادن تست تشخیصی نوار عصب و عضله به تشخیص بیماری کمک میکند
ممکن است به تست های بیشتری نیاز باشد از جمله آزمایش خون، متابولیک، تیروئید و سایر آزمایشات غدد.
احتمالاً پزشک تست ژنتیک، بیوپسی عضله و تست هایی برای «خودپادتن» های عضلات تجویز کند.
آزمایش خون موارد زیر را نشان می دهد:
- توازن الکترولیت
- سطح التهاب
- فعالیت خود ایمنی
- از کار افتادن عضلات
همچنین تست نوار عصب و عضله هم برای ارزیابی عملکرد عضلات انجام می شود.
تصویربرداری هایی همچون ام.آر.آی و سونوگرافی به شناسایی مکان دقیق عضله درگیر شده و شدت اختلال کمک می کنند.
بیشتر بخوانید : تست نوار عصب و عضله در شیراز
گزینه های درمان میوپاتی
گزینه های درمان برای این بیماری بستگی به نوع و شدت بیماری دارند.
برای درمان این بیماری خود ایمنی، داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مثل گلوکوکورتیکوئید ها، میکو فنولات، ریتُوکسیمَب، یا گلوبولینِ ایمنی وریدی تجویز می شود.
گلوکوکورتیکوئید نوعی هورمون استروئیدی ست که با سرکوب بسیاری از مسیرهای ایمنی که مسئول ایجاد التهاب در بدن اند کار می کنند.
گلوکوکورتیکوئیدها به سرعت عمل می کنند؛ اما به علت عوارضی که دارند پزشک دوز استروئید را کم کرده و سایر داروها را برای ادامه درمان پیشنهاد می کند.
برای برخی میوپاتی های اکتسابی، درمان علت بروز بیماری، علائم را کاهش می دهد. مثلاً تراز دوباره سطوح الکترولیت در بدن به رفع خستگی عضلات و کرمپ کمک می کند.
اگر علت این بیماری، تیروئید کم کار است، افزایش هورمون های تیروئید مفید خواهد بود.
برای میوپاتی سمّی، حذف داروهای مشکل زا جلوی بروز علائم را می گیرد.
مثلا وقتی علت میوپاتی نوعی دارو به نام استاتین باشد، استفاده از کوآنزیمِ Q10 (کوکیوتن) باعث کاهش علائم می شود.
ژن تراپی برای این بیماری مادرزادی موفقیت هایی را نشان داده است. هم میوپاتی مادرزادی و هم اکتسابی نیازمند درمان های حمایتی هم هستند.
مثلاً فیزیوتراپی و استفاده از بریس، احتمالاً به کاهش علائم و افزایش عملکرد عضلات کمک کند.
نباید در زمان بروز التهاب از عضلات استفاده بیش از حد کرد. اما حرکات کششی و سایر ورزش هایی که تمرکز شان حفظ دامنه حرکتی ست اشکالی ندارد.
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی به کاهش درد کمک می کنند اما قبل از مصرف هر دارویی حتماً با پزشک مشورت کنید تا از عوارض احتمالی آگاه شوید.
ایبوپروفن نمونه ای از این داروهاست.
بیشتر بخوانید : چه چیزی باعث درد اسکلتی عضلانی می‌شود؟
زندگی با میوپاتی
شیوه زندگی افرادی که این بیماری دارند بستگی به نوع و شدت بیماری دارد.
برخی از این بیماران علایم کم و طول عمر طبیعی دارند. برخی دیگر اختلالاتی دارند که روز به روز پیشرفت کرده و به شکل چشمگیری تمام زوایای زندگی شان را تحت تاثیر قرار می دهد.
با گذر زمان، میوپاتی ها ناتوان کننده و تهدید کننده زندگی می شوند. بهتر است با یک پزشک ملاقات کرده و برنامه درمانی خاص خود را دریافت کنید.
دکتر زهره عشقی پزشک متخصص طب فیزیکی و توانبخشی در شیراز، ارائه کننده خدمات درمان بیماری های اسکلتی و عضلانی و مفاصل، برای دریافت نوبت حضوری جهت معاینه، تشخیص و درمان با شماره تلفن های 07132357021 یا 09337255000 تماس بگیرید.
آدرس کلینیک : شیراز، خیابان زند، روبروی بیمارستان فقیهی (سعدی)، حد فاصل صورتگر و پوستچی، ساختمان هانیه، طبقه دوم، واحد 7
