درمان ها

عمل جراحی سندروم تونل کارپال

جراحی سندروم تونل کارپال معمولا به افرادی توصیه می شود که از علائم شدید ناشی از این عارضه رنج می برند و دیگر روش های غیر جراحی در کاهش علائم موثر واقع نشده باشند.

سندروم تونل کارپال عارضه ای بسیار دردناک است و فرد آسیب دیده را در گرفتن اجسام با مشکل مواجه خواهد کرد.

این عارضه بر کیفیت زندگی افرادی که به طور مداوم از دستان خود استفاده می کنند، تاثیر منفی گذاشته و شرایط استرس زایی را برای آن ها ایجاد خواهد کرد.

برای درمان سندروم تونل کارپال می توانید به کلینیک دکتر زهره عشقی متخصص طب فیزیکی و توانبخشی در شیراز مراجعه کنید.

جراحی سندروم تونل کارپال چه زمانی ضروری است؟

برای شروع بهتر است با سندروم تونل کارپال بیشتر آشنا شویم. سندروم تونل کارپال عارضه ای است که در آن عصب میانی دست که از داخل کانالی در مچ دست عبور می‌کند، فشرده می شود.

در صورتی که فرد از علائمی مانند سوزن سوزن شدن یا بی حسی در انگشتان رنج ببرد و درمان های غیر جراحی مانند اسپلینت و تزریق استروئید موثر واقع نشود، جراحی گزینه بعدی خواهد بود.

علائم بسیار شدید مانند بی حسی در نوک انگشتان یا حتی تحلیل رفتن و ضعف عضلات اطراف شست نشان دهنده شدت آسیب دیدگی سندروم تونل کارپال بوده و در نتیجه عمل جراحی تجویز خواهد شد.

بیشتر بخوانید : تست نوار عصب و عضله در شیراز برای تشخیص سندروم تونل کارپال

جراحی سندروم تونل کارپال چگونه انجام می شود؟

در جراحی تونل کارپال، فرد تحت بی حسی موضعی قرار می گیرد و نیازی به بیهوشی کامل نیست.

جراح ماده بی حسی را به کف دست تزریق خواهد کرد. این عمل معمولا 10 تا 15 دقیقه به طول می انجامد و بیمار بعد از عمل ترخیص خواهد شد.

روش دیگر جراحی آندوسکوپی سندروم تونل کارپالاست. در این عمل، پزشک برش بسیار کوچکی را درست در پایین کف دست ایجاد کرده و با وارد کردن یک دوربین وضعیت دست را بررسی خواهد کرد.

سپس با استفاده از تیغه ای که در انتهای دوربین قرار داده شده، برش زده شده و عصب آزاد خواهد شد.

یکی از مزایای این عمل این است که فرد سریعتر به انجام فعالیت های عادی باز می گردد و زخم به دلیل کوچک بودن زودتر بهبود می یابد.

این عمل معمولاً تحت بیهوشی موضعی یا عمومی انجام می شود و حدود 25 دقیقه تا نیم ساعت به طول می انجامد.

خطرات جراحی سندروم تونل کارپال

تمام جراحی ها با خطراتی همراه هستند. در صورتی که جراح از تجربه و تخصص کافی در این زمینه برخوردار باشد، این روش نسبتاً ایمن خواهد بود.

آسیب به عصب یکی از خطرات بالقوه این عمل جراحی محسوب می شود.

عفونت، تورم و درد در ناحیه آسیب دیده از عوارض بعد از عمل به شمار می روند. اکثر بیماران از وضعیتی به نام درد ستونی در دو طرف برش بعد از عمل شکایت می کنند.

این وضعیت بعد از رفع فشار تونل کارپال آندوسکوپی نیز مشاهده خواهد شد، زیرا عمل جراحی آناتومی را کمی تغییر خواهد داد.

صرف نظر از عوارض بعد از عمل، این احتمال وجود دارد که جراحی نتواند همه علائم را از بین ببرد.

میزان بهبودی فرد به شدت آسیب دیدگی عصب دست قبل از جراحی نیز بستگی دارد. به طور کلی، بیشتر پزشکان بر ایمنی و ساده بودن این عمل اذعان کرده اند.

بیشتر بخوانید : درمان گیر افتادگی عصب اولنار

4 تکنیک برای پیشگیری و درمان سندروم تونل کارپال

در صورتی که علائم ناشی از سندروم تونل کارپال در بیمار شدید نباشد، این عارضه به آسانی درمان خواهد شد.

در این مرحله، علائم به سرعت و به طور کامل برطرف خواهند شد. اما در صورتی که به علائم اولیه بی توجهی شود و آسیب دیدگی به مرحله متوسط و شدید برسد، درمان های بیشتر و گسترده تری مورد نیاز خواهد بود.

در صورتی که درمان مشکل سندروم تونل کارپال جدی گرفته نشود، علائم آن بدتر خواهد شد.

سندروم تونل کارپال یک اختلال پیشرونده است و درمان سریع و به موقع آن می تواند از بروز آسیب های بیشتر در آینده جلوگیری کند.

1. فعالیت خود را ارزیابی و اصلاح کنید

قبلا به این نکته اشاره کرده ایم که دلیل اصلی بروز مشکل سندروم تونل کارپال در برخی از افراد به شغل آن ها باز می گردد. بنابراین، مشکل سندروم تونل کارپال با شناخت شرایط کار و مشکلات ناشی از آن به راحتی درمان خواهد شد.

در طول ارزیابی، فرد می بایست حرکات دست و انگشتانی را که در حین انجام کار درگیر می شوند، تجزیه و تحلیل کرده و آنها را به حداقل برساند.

آیا امکان متوقف کردن و یا کاهش تمامی این حرکات امکان پذیر است؟ آیا انجام کارها بدون حرکت دادن دست و انگشتان شدنی است؟ بهترین کار فراهم کردن راحت ترین و بهترین شرایط در حین انجام کار می باشد تا بتوان از بروز آسیب های بیشتر جلوگیری کرد.

به طور مثال، یک ماوس یا صفحه کلید ارگونومیک میزان فشار بر روی دست را کاهش خواهد داد.

در حین تایپ کردن با یک صفحه کلید معمولی، شانه ها به سمت بالا خم شده و این مسئله باعث ایجاد فشار از شانه به دست می شود. برای جلوگیری از این کار، باید کف دست به سمت پایین بچرخد طوری که انگشتان با کلیدها هماهنگ گردند.

هنگام استفاده از کیبورد اسپلیت نیازی به چرخش کف نیست و به همین ترتیب از بروز مشکل سندروم تونل کارپال جلوگیری می شود.

توجه به وضعیت یا پوسچر بدن نیز حین انجام کار ضروری است. بدن باید در وضعیت راحتی قرار گرفته باشد و فشاری به مفاصل شانه، بازو و یا مچ دست وارد نشود.

خم شدن یا قوز کردن منجر به ایجاد سندروم تونل کارپال خواهد شد، بنابراین ارزیابی و اصلاح فعالیت و نحوه انجام کار در تسکین علائم ناشی از این عارضه موثر واقع خواهند شد.

2. استفاده از بریس (بریسینگ) هنگام خواب

هنگام خواب، دست ها ناخودآگاه به جلو و عقب خم می شود. این کار فشار زیادی به مفصل مچ دست وارد می کند و جرقه ای برای بروز سندروم تونل کارپال در فرد می باشد.

در این شرایط، تونل کارپال تحت فشار تاندون های متورم قرار می گیرد و با افزایش فشار ناشی از خم شدن ناخودآگاه، فشار زیادی به قسمت داخلی مچ دست وارد شده و منجر به تشدید علائم خواهد شد.

استفاده از بریس هنگام خواب یکی از ساده ‌ترین و مؤثرترین روش ها برای درمان تونل کارپال محسوب می شود.

بریس دست را در حالت ثابت نگه می دارد و از خم شدن آن جلوگیری می کند. برای جلوگیری از آسیب بیشتر به مچ دست، حتما باید از بریس مناسب مخصوص شب استفاده شود.

بریس‌ های معمولی بدین منظور طراحی نشده اند و باعث اعمال فشار بیشتر به مچ دست و بدتر شدن علائم و تشدید این عارضه خواهند شد.

3. تمرینات کششی

تمرینات کششی روشی موثر برای درمان مشکل سندروم تونل کارپال محسوب می شود و می تواند به تسکین علائم ناشی از این عارضه کمک کند.

انجام تمرینات کششی که برای درمان سندروم تونل کارپال طراحی شده اند، بسیار سریع و آسان خواهد بود.

کافیست به ازای هر نیم ساعت فعالیت دست، 30 ثانیه به آن استراحت دهید و دست و انگشتان را بکشید.

تمرینات کششی ساده ترین روش درمانی مشکل سندروم تونل کارپال محسوب می شوند و زمان زیادی را از شما نمی گیرد. این زمان بسیار کم می تواند تفاوت بسیار بزرگی ایجاد کرده و از علائم ناشی از این عارضه بکاهد.

“کشش کف دست” یکی از بهترین تمرینات کششی به شمار می رود. برای انجام این کار، انگشتان خود را قفل کنید و هر دو کف دست را به سمت بیرون بکشید و از خود دور کنید. دستان را به مدت 5 ثانیه در همین حالت نگه دارید و دوباره این کار را تکرار کنید.

باید مطمئن شوید که حین انجام این تمرین، انگشت شست شما کشیده می شود.

در نهایت هر دو دست را به پایین بیندازید و به مدت 5 ثانیه تکان دهید تا گرمای آن را احساس کنید. در این حالت، خون در دستان شما جریان دارد و بعد از مدتی متوجه تسکین علائم خواهید شد.

به ازای هر نیم ساعت فعالیتی که انجام می دهید، 30 ثانیه را به انجام این حرکات کششی اختصاص دهید.

4. ماساژ رها سازی میوفاشیال

افرادی که از علائم شدید سندروم تونل کارپال رنج می برند، می بایست از ماساژ استفاده کنند.

ماساژ یکی از قوی ترین و موثرترین روش ها برای درمان سندروم تونل کارپال به شمار می رود. این روش در صورتی که به درستی انجام شود، قطعا علائم ناشی از این عارضه را تسکین خواهد داد.

برای کسب بهترین نتیجه، استفاده از تکنیک ماساژ رها سازی میوفاشیال توصیه می شود. در این شرایط، زیر مچ دست، دو تا سه بار در رو به مدت 4-5 دقیقه می بایست ماساژ داده شود.

برای انجام ماساژ رهاسازی میوفاشیال نیاز است که از هر دو انگشت شست برای ماساژ استفاده شود. مطمئنا شما قادر به انجام این کار نخواهید بود.

یک فیزیوتراپیست مجرب و کارآزموده این کار را برای شما انجام خواهد داد و به تسکین علائم ناشی از این عارضه کمک خواهد کرد.

فیزیوتراپیست ها هر روز از ماساژ رهاسازی میوفاشیال برای درمان مشکل سندروم تونل کارپال استفاده می کنند.

این روش در صورتی که حتی فرد علائم شدیدی داشته باشد بسیار کارآمد خواهد بود. در صورت بروز علائم خفیف و متوسط، این تکنیک می تواند بروز علائم شدید ناشی از این عارضه جلوگیری کند.

در چه مواردی نمی توان جراحی سندروم تونل کارپال را انجام داد؟

این جراحی برای بیشتر بیمارانی که از فشار تونل کارپال و علائم ناشی از آن رنج می برند، مناسب است. در صورتی که علائم بسیار شدید مانند بی حسی در انگشتان در عرض 18 ماه بعد از عمل بهتر نشود، ممکن است هرگز بهبود نیابد.

حتی اگر فرد احساس درد یا سوزن سوزن شدن زیادی نداشته باشد، انجام این عمل جراحی می تواند از آسیب بیشتر عصب جلوگیری کند.

بیشتر بخوانید : فیزیوتراپی آسیب تاندون دست در شیراز

بهبودی بعد از جراحی تونل کارپال چقدر طول می‌کشد؟

بعد از جراحی، به مدت دو روز یک پانسمان بزرگ و حجیم بر روی دست قرار داده می شود. بعد از گذشت دو روز، پزشک پانسمان را کوچک خواهد کرد.

بخیه ها معمولاً 12 تا 14 روز بعد از عمل کشیده خواهند شد.

12 تا 14 روز بعد از عمل و در صورتیکه زخم به طور رضایت بخشی بهبود یافته باشد، فرد می تواند انجام کارهای عادی را آغاز کند.

از آن جایی که بعد از عمل درد همچنان در این ناحیه احساس می شود، ممکن است سه ماه طول بکشد تا بتوان به کف دست فشار وارد کرد و یا جسمی را بلند کرد.

به طور کلی، بیشتر بیماران معمولا چهار تا شش هفته بعد از عمل می توانند به انجام فعالیت های عادی باز گردند.

دکتر زهره عشقی پزشک متخصص طب فیزیکی و توانبخشی در شیراز، ارائه کننده خدمات درمان بیماری های اسکلتی و عضلانی و مفاصل، برای دریافت نوبت حضوری جهت معاینه، تشخیص و درمان با شماره تلفن های 07132357021 یا 09337255000 تماس بگیرید.

آدرس کلینیک : شیراز، خیابان زند، روبروی بیمارستان فقیهی (سعدی)، حد فاصل صورتگر و پوستچی، ساختمان هانیه، طبقه دوم، واحد 7

این پست آخرین بار ویرایش شد در 14 اردیبهشت 1402 9:46 ق.ظ

کلینیک دکتر زهره عشقی

اشتراک
منتشر شده توسط
کلینیک دکتر زهره عشقی

پستهای اخیر

کاربرد فیزیوتراپی چیست + مزایا فیزیوتراپی شیراز

کاربرد فیزیوتراپی در بازیابی قدرت، حرکت و عملکرد افراد است. روش های فیزیوتراپی به کاهش…

2 ماه

عمل جراحی مهره شکاف دار یا اسپینا بیفیدا

دکتر زهره عشقی متخصص طب فیزیکی و توانبخشی، یکی از متخصصان مجرب در حوزه مشاوره…

3 ماه

هزینه نوار عصب و عضله شیراز (سال 1402)

تست نوار عصب و عضله در شیراز برای بررسی عملکرد و نوع عملکرد اعصاب و…

3 ماه

فیزیوتراپی چشم در شیراز ؛ ویژن تراپی چشم چیست

اگر برای کاهش تنبلی، خستگی و ضعف چشم و همچنین بهبود آسیب های چشمی به…

3 ماه

ورزش های مناسب شانه یخ زده

برای درمان شانه یخ زده از انواع ورزش های مناسب استفاده می شود. در واقع،…

3 ماه

تمرینات ورزشی برای فتق دیسک کمر

در این مقاله قصد داریم به بررسی انواع حرکات و تمرینات ورزشی مناسب برای درمان…

3 ماه