درمان بی‌حسی ساق پا در شیراز + علت و علائم
بی‌حسی در ساق پا ممکن است با علائم دیگری مثل درد، سوزش و مشکل در راه رفتن همراه باشد و علل آن می‌تواند مکانیکی، متابولیک و یا التهابی باشد. در صورتی که بی‌حسی شما باعث آزار بیش از حدتان می‌شود حتما برای درمان بی‌حسی ساق پا در شیراز و یا درمان دردهای عادی و یا مزمن در این ناحیه به پزشک متخصص مراجعه کنید.
بی‌حسی ساق پا با از دست دادن حس یا سوزن سوزن شدن اندام تحتانی مشخص می‌شود. علل مرتبط با عصب‌ها احتمالاً در بروز این مشکل دخیل هستند.
اگر عصب‌های پا و ساق پا درگیر شده باشند می‌تواند به موارد ساده‌ای مثل وضعیت نامناسب بدن یا نشستن‌های طولانی مدت در یک حالت مرتبط باشد.
علائم همراه با بی‌حسی ساق پا
اگر بی‌حسی ساق پا دارید احتمالاً موارد زیر را هم تجربه خواهید کرد:
- با حرکات یا وضعیت‌های خاصی به سمت بالا یا پایین درد ایجاد می‌شود
- احساس سوزن سوزن شدن
- افزایش یا کاهش حساسیت به لمس
- مشکل در راه رفتن
- ضعف ساق پا یا مچ پا
بی‌حسی ساق در یک یا هر دو پا می‌تواند دلیل جدی برای نگرانی باشد و به مراقبت پزشکی نیاز دارد. در صورت مشاهده هر یک از علائم بالا توصیه می‌شود که با پزشک صحبت کنید.
علل بی‌حسی ساق پا
بی‌حسی ساق پا وقتی رخ می‌دهد که آسیب یا اختلال در عصب‌های اندام تحتانی ایجاد شود. آسیب ممکن است برای یک عصب یا گروهی از عصب‌ها اتفاق بیفتد و علل زیاد و متنوعی دارد.
عصب‌های اصلی پاها که اغلب درگیر می‌شوند و بی‌حسی ایجاد می‌کنند عبارتند از عصب سیاتیک و شاخه‌های آن مثل عصب پرونئال مشترک و عصب تیبیا.
عصب سیاتیک از قسمت پایین کمر شروع می‌شود و شاخه‌های آن از پشت ساق پا تا انگشتان ادامه دارد.
علل مکانیکی
فشردگی عصبی : فشردگی یک یا چند عصب در ساق پا می‌تواند به علل مختلفی از جمله فشار دادن لباس یا پوزیشن بد پا (مثل روی هم انداختن پاها) یا تومورهایی باشد که مستقیم روی عصب یا اعصاب داخل آن رشد می‌کنند. البته احتمال وجود تومور بسیار پایین است.
گاهی اوقات مهره‌ها یا دیسک‌های کمر آسیب می‌بینند و منجر به آسیب نخاعی می‌شوند.
ضربه‌ها : انواع صدمات ضربه‌ای که باعث شکستگی استخوان‌ها یا آسیب به عضلات اطراف عصب‌های ساق پا می‌شود منجر به آسیب مستقیم شده و بی‌حسی را در پی دارد.
علل متابولیک / سیستمیک
بسیاری از مشکلات سیستمیک و متابولیک منجر به آسیب به عصب‌ها می‌شوند. این مشکلات روی نحوه ارسال و دریافت سیگنال‌های عصبی از مغز و نخاع تاثیر می‌گذارند و عملکرد حسی را مختل می‌کنند. در نتیجه بیماری‌ای به نام نوروپاتی محیطی ایجاد می‌شود.
سیستمیک : اختلال در فرایند سیستمیک که بدن هر روز از آنها استفاده می‌کند مثل اختلال در تنظیم گلوکز و انسولین در دیابت می‌تواند به عصب‌های بدن آسیب برساند و باعث بی‌حسی شود. این بی‌حسی نه فقط در اندام تحتانی بلکه در اندام‌های دیگر هم مشاهده می‌شود.
سموم : سمومی که باعث آسیب به اعصاب می‌شوند عبارتند از فلزات سنگین مثل سرب و مواردی همچون الکل.
قرار گرفتن بیش از حد در معرض هر دو می‌تواند باعث آسیب عصبی شده و در نتیجه بی‌حسی ساق پا تجربه خواهد شد.
علل التهابی
علل التهابی بی‌حسی ساق پا ممکن است شامل موارد زیر باشد:
مشکل خود ایمنی : بسیاری از بیماری‌های التهابی که منجر به حمله بدن به خودش می‌شود هم روی اعصاب تاثیر می‌گذارند و باعث آسیب و در نتیجه بی‌حسی می‌شوند. بیماری‌هایی مثل ام.اس و لوپوس از نمونه‌های بارز بیماری‌های خود ایمنی هستند.
عفونت‌ها : عفونت‌های باکتریایی گاهی اوقات می‌توانند به علت سندرم گیلن باره باشند که باعث بی‌حسی می‌شود.
عفونت‌های ویروسی مثل زونا امکان در پی داشتن التهاب و آسیب عصبی را فرآهم می‌کند و همین امر منجر به بی‌حسی ساق پا می‌شود. برخی از عفونت‌ها آبسه‌های بزرگی در ستون فقرات ایجاد می‌کنند و همین فشرده شدن عصب‌ها را در ساق پا به دنبال دارد.
علل مرتبط با سیستم عصبی مرکزی
مشکلات سیستم عصبی مرکزی می‌تواند منجر به بی‌حسی ساق پا شود.
مغز یا نخاع : فعل و انفعالات موجود در مغز و نخاع منجر به بی‌حسی ساق پا می‌شود اما اغلب این بیماری‌ها با علائم جدی مثل از دست دادن کنترل مثانه یا هوشیاری ظاهر می‌شوند.
یک بیماری اولیه در مغز یا نخاع که منجر به بی‌حسی پا می‌شود آسیب عروقی در مغز یا آسیب جدی در نخاع است که فلج را در پی دارد.
ژنتیک : بسیاری از بیماری‌های عصبی مادرزادی هستند مثل شارکو ماری توث که می‌تواند منجر به بی‌حسی و سایر علائم در ساق پا شود.
سکته مغزی یا تیا (حمله ایسکمیک گذرا)
حمله ایسکمیک گذرا (TIA) یا سکته مغزی هشداردهنده، انسداد موقتی جریان خون در مغز است که معمولاً به‌سرعت رفع می‌شود و آسیب دائمی ایجاد نمی‌کند، اما نیاز به بررسی و درمان دارد.
عوامل خطر شامل سیگار، چاقی و بیماری‌های قلبی است. علائم آن مانند سکته مغزی است: بی‌حسی، ضعف یک‌طرفه، گفتار نامفهوم و سردرد شدید، اما گذرا هستند. تشخیص با معاینه، سی‌تی اسکن، MRI و نوار قلب انجام می‌شود.
علائم رایج دیگر سرگیجه، بی‌حسی پا، بی‌حسی بازو، سردرد و سفتی گردن هستند، اما ضعف دوطرفه نشانه TIA نیست.
سندرم پای بی‌قرار
سندرم پای بی‌قرار که با نام “بیماری ویلیس آکبوم” هم شناخته می‌شود یک اختلال عصبی و حسی است. این مشکل باعث احساس ناخوشایندی در پاها می‌شود که فقط با راه رفتن یا حرکت دادن پاها از بین می‌رود.
⚠️ علت این مشکل در پا نیست بلکه در مغز است. گاهی علت را سطح پایین آهن خون در مغز می‌دانند. سندرم پای بی‌قرار ممکن است ارثی باشد و در زنان مخصوصاً میانسال‌ها بیشتر از مردان بوده و با افزایش سن شدیدتر می‌شود.
علائم فقط چند بار در هفته رخ می‌دهند و شب‌ها بدتر می‌شود. تمایل غیرقابل مقاومتی برای حرکت دادن پاها جهت تسکین درد و احساس بد وجود دارد.
مشکل در خواب، همراه با خستگی در طول روز و ناتوانی در تمرکز و گاهی افسردگی و اضطراب به علت تاثیر بر کیفیت زندگی، از علائم سندرم پای بی‌قرار هستند.
بیماری شریان محیطی
یک بیماری مزمن که جریان خون را در شریان‌ها مخصوصاً شریان‌های منتهی به پا کاهش می‌دهد.
علائم شامل بی‌حسی ساق پا، درد ران و پا، سردی پا و خستگی عضلات است. این علائم اغلب هنگام پیاده‌روی یا ورزش رخ می‌دهند.
ℹ️ خطر ابتلا به این بیماری در افراد سیگاری و دیابتی بیشتر است. فشار خون بالا، کلسترول بالا و اضافه وزن، ورزش نکردن می‌تواند فرد را در معرض خطر بیشتری قرار دهد.
این مشکل تقریباً رایج بوده و علائم اصلی شامل بی‌حسی کل پا، درد پا، کاهش تحمل سردی پا و درد ران است.
علائمی که هرگز در بیماری شریان محیطی رخ نمی‌دهند شامل درد ساق پا به علت آسیب و درد ناشی از آسیب است.
مولتیپل اسکلروزیس (ام.اس)
ام.اس یک بیماری سیستم عصبی مرکزی است. سیستم ایمنی بدن به رشته‌های عصب و پوشش میلین آنها حمله می‌کند در نتیجه انتقال سیگنال‌های عصبی بین مغز و بدن مختل خواهد شد.
ام.اس معمولاً بین 20 تا 50 سالگی ظاهر می‌شود و در زنان شایع‌تر است. عفونت‌های ویروسی مثل اپشتین بار و سایر بیماری‌های خود ایمنی و سیگار کشیدن از علل بروز ام.اس هستند.
علائم شامل بی‌حسی یا ضعف در پاها، بازو و بدن، از دست دادن کامل یا جزئی بینایی در یک یا هر دو چشم، احساس سوزن سوزن شدن یا شوک مانند مخصوصاً در گردن، لرزش و از دست دادن هماهنگی از علائم ام.اس به شمار می‌آیند.
فتق دیسک در پایین کمر
فتق، پارگی یا لغزش دیسک به این معنا نیست که دیسک مهره‌ای از حالت فشرده خارج شده است. مواد بالشتکی مهره به حلقه‌ای از بافت فیبری وارد می‌شوند و درد، بی‌حسی و ضعف پاها را در پی دارند.
روند طبیعی پیری سبب می‌شود دیسک‌ها رطوبت خود را از دست بدهند و نازک‌تر شوند. در نتیجه در مقابل لغزش آسیب‌پذیر خواهند شد.
👈 علائم شامل درد، ضعف، بی‌حسی، گزگز در پشت ساق پا و پا است.
آسیب عصب فیبولار
اعصاب فیبولار از قسمت تحتانی ستون فقرات تا پشت ساق پا می‌روند و به پاشنه ختم می‌شوند. اگر آسیب دیده یا فشرده شوند، مشکلی به نام افتادگی پا ایجاد می‌شود.
افتادگی پا یعنی فرد نمی‌تواند پا را از مچ پا به سمت بالا خم کند چون اعصاب فیبولار که این حرکت ارادی را کنترل می‌کنند، آسیب دیده است.
همچنین ممکن است درد، بی‌حسی و ضعف در پا یا مشکل در راه رفتن وجود داشته باشد. این بیماری تقریباً رایج نیست.
فیبرومیالژیا
این بیماری مجموعه‌ای از علائم مزمن است که شامل خستگی مداوم، حساسیت به علت لمس، درد اسکلتی عضلانی و درجاتی از افسردگی است.
🚫 علت مشخص نیست. وقتی فیبرومیالژیا ظاهر می‌شود معمولاً بعد از یک رویداد استرس‌زا فیزیکی یا احساسی همچون تصادف اتومبیل یا طلاق است.
گاهی ممکن است ژنتیکی باشد. تقریباً 90 درصد از افراد مبتلا به فیبرومیالژیا زنان هستند.
هر فردی با بیماری روماتیسمی مثل آرتریت روماتوئید یا لوپوس بیشتر مستعد ابتلا به فیبرومیالژیا قرار می‌گیرد.
خواب نامناسب، مه فکری، سردرد، قاعدگی‌های دردناک و افزایش حساسیت به گرما، سرما، نور و صداهای بلند از علائم این مشکل هستند. این مشکل تقریباً رایج است.
نوروپاتی دیابتی
مشکل نوروپاتی دیابتی آسیبی است که به فیبرهای عصبی در اندام‌ها به علت افزایش غیر طبیعی قند خون وارد می‌شود.
علائم شامل درد، بی‌حسی و سوزش دست‌ها، بازوها و پاها است. ضعف عضلانی، از دست دادن تعادل و هماهنگی، عفونت، بد شکلی و درد استخوان‌ها و مفاصل پا هم از علائم این بیماری هستند.
نوروپاتی محیطی می‌تواند عوارض بسیار جدی ایجاد کند چون قند بالا مانع از بهبود عفونت‌ها و آسیب‌ها می‌شود.
همین امر منجر به زخم‌های عمیق، قانقاریا و قطع عضو خواهد شد. به همین علت، نوروپاتی دیابتی یک مورد اورژانسی تلقی می‌شود و بایستی فورا برای درمان اقدام کنید.
نوروپاتی محیطی ایدیوپاتیک مزمن
نوروپاتی محیطی به احساس بی‌حسی، گزگز، سوزن سوزن شدن در پاها اشاره دارد. ایدیوپاتیک به معنای این است که علت ناشناخته است و مزمن یعنی بیماری بدون بهبود یا بدتر شدن ادامه دارد.
این بیماری اغلب در افراد بالای 60 سال دیده می‌شود و هیچ علت مشخصی برای آن وجود ندارد.
علائم شامل بی‌حسی و سوزن سوزن شدن ناخوشایند در پاها، مشکل در ایستادن یا راه رفتن به علت درد و عدم حساسیت طبیعی، ضعف و گرفتگی عضلات پا و مچ است.
ℹ️ نوروپاتی محیطی ایدیوپاتیک مزمن یک بیماری نادر است و علائم اصلی شامل بی‌حسی دیستال، درد عضلانی، سفتی مفاصل، بی‌حسی دو طرف بدن، از دست دادن توده عضلانی هستند.
استئومیلیت مهره‌ای
بیماری استئومیلیت مهره‌ای یا استئومیلیت نخاعی نوعی عفونت در استخوان‌های ستون فقرات است که معمولاً کمر و پایین کمر را درگیر می‌کند و حاد یا مزمن است.
این عفونت توسط باکتری‌ها و برخی از انواع قارچ‌ها ایجاد می‌شود. این عوامل می‌توانند از طریق جریان خون از یک زخم عفونی در جای دیگری از بدن عبور کنند و به استخوان‌های ستون فقرات برسند. مستعدترین افراد آنهایی هستند که سیستم ایمنی ضعیفی دارند.
علائم شامل تورم، قرمزی، درد در محل عفونت همراه با تب، لرز و خستگی است. این بیماری نادر شناخته شده است و علائم اصلی شامل درد بالای کمر، درد خود به خود گردن یا کمر، تب، بی‌حسی پاها و بی‌حسی بالای ساق پا است.
درمان بی‌حسی ساق پا در شیراز و تسکین آن
تسکین و درمان بی‌حسی ساق پا می‌تواند از خانه آغاز شود. اگر علائم بدتر شد یا ادامه پیدا کرد باید زودتر به پزشک مراجعه کنید.
✅ خوشبختانه پیشگیری از علائم موقت بی‌حسی را می‌توان با تغییرات ساده در سبک زندگی درمان کرد. از حرکات تکراری یا فشردگی پا اجتناب کنید. در این صورت فشار غیر ضروری به عصب‌های پا وارد نمی‌شود.
- اجتناب از قرار گرفتن در معرض سموم : این سموم شامل الکل هم هست. باید محیط خانه و کار را از نظر وجود سرب بررسی کنید.
- تکنیک‌های صحیح بلند کردن اجسام : هنگام بلند کردن اجسام سنگین مراقب باشید و هنگام ورزش مخصوصاً در زمان بلند کردن وزنه‌های سنگین فرم مناسبی به بدن بدهید.
شما می‌توانید جهت معاینه، تشیخص و درمان درد و بی حسی در مچ پا و پا در شیراز به کلینیک دکتر زهره عشقی مراجعه کنید.
زمان مراجعه به پزشک
اگر مکرراً بی‌حسی را تجربه می‌کنید دکتر زهره عشقی از متخصصین برجسته استخوان، مفاصل و عضلات در شیراز است که می‌توانید برای درمان بی‌حسی ساق پا در شیراز به ایشان مراجعه نمایید.
پزشک باتوجه به علت درمان‌های زیر را پیشنهاد می‌دهد:
- داروهای ضد تشنج : برخی از داروهای ضد تشنج برای مبارزه با دردهای عصبی، مثل گاباپانتین.
- داروهای ضد درد : تجویز داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن جهت کمک به رفع درد و بی حسی پاها
- تزریق کورتیکواستروئید : تزریق، التهاب را کاهش می‌دهد و باعث تسکین درد می‌شود اما عوارض جانبی هم دارد مثل عفونت مفاصل و آسیب عصبی.
- جراحی : اگر سایر درمان‌ها موثر نبودند و علائم پیشرفت کردند، پزشک احتمالاً گزینه جراحی را ارائه دهد.
سوالات متداول در مورد بی حسی ساق پا
باتوجه به اینکه کدام اعصاب پا تحت تاثیر قرار می‌گیرد، راه رفتن ممکن است تغییر کند. مثلاً اگر آسیب یا اختلال در عصب پرونئال مشترک دارید، احتمالاً هنگام راه رفتن و بلند کردن پا برای‌تان مشکل ایجاد شود.
علت این است که عصب یا عصب‌های ساق آن پا درگیر شده‌اند در حالی که عصب پای دیگر مشکلی ندارد.
باتوجه به علت، می‌توانید بی‌حسی و سایر علائم را در بخش‌های دیگر بدن تجربه کنید. مثلاً اگر دیابت دارید احتمالاً نوروپاتی داشته باشید که باعث بی‌حسی در دست‌ها هم می‌شود.
مدت زمان تجربه علائم بستگی به علت آن دارد. مثلاً علل مکانیکی بی‌حسی ساق پا می‌تواند انواعی از علل از خوش خیم تا شدید داشته باشد.
معمولاً بی‌حسی ساق پا مهلک و خطرناک نیست مخصوصاً اگر به علت فشار به پا باشد. با این حال مشکلات تهدید کننده زندگی مثل سندرم کمپارتمان وجود دارد که در آن افزایش فشار در یک فضای محدود می‌تواند منجر به خونرسانی ناکافی به اندام‌ها شود و در نتیجه بی‌حسی ظاهر خواهد شد.
معمولا این مشکلات با ضربه‌های شدید و علائمی مثل فلج، نداشتن نبض و تغییر رنگ اندام‌ها همراه است.
همچنین سندرم گیلن باره می‌تواند منجر به بی‌حسی و ضعف شود که به سایر قسمت‌ها مثل عضلات تنفسی سرایت می‌کند و فوریت پزشکی حساب می‌شود.
