کمردرد، خشکی گردن یا دست و پا درد می تواند ناشی از گیر افتادگی عصب باشد. عصب های موجود در ستون فقرات و دیگر بخش های بدن می تواند توسط بافت اطراف فشرده شده و موجب درد، بی حسی و سوزن سوزن شدن شود.
گذشت زمان، استراحت و درمان های خانگی، اغلب گیر افتادگی های عصبی را برطرف می کند، اما در غیر این صورت، درمان های دیگر می تواند مفید واقع شود.
گیر افتادگی عصب یکی از عارضه های شایع در میان مردم است. این عارضه در بخش گردنی و کمری ستون فقرات همراه با درد، بی حسی و درد شدید در ناحیه سینه است. برای درمان گیر افتادگی عصب در شیراز به متخصص طب فیزیکی و توانبخشی دکتر زهره عشقی مراجعه کنید.
گیر افتادگی عصب چیست؟
این عارضه، به معنی فشردگی عصب است. فشرده شدن ریشه های عصبی توسط بافت های اطراف می تواند باعث درد، بی حسی و سوزن سوزن شدن در نواحی مختلف بدن شود.
در بسیاری از موارد، علت این مشکل، لغزیدگی دیسک به بیرون و وارد کردن فشار بر عصبی است که به سمت پا می رود.
اغلب عصب های گیر افتاده، از گردن، بخش میانی پشت یا کمر نشات می گیرند. در برخی موارد فرد، گیر افتادگی عصب را در دست، آرنج و مچ نیز تجربه می کند.
گیر افتادگی عصب می تواند نواحی مختلفی از بدن را درگیر کند:
- در بخش گردنی ستون فقرات می تواند باعث خشکی گردن شده و گاهی درد و بی حسی، شانه و دست را درگیر می کند.
- در بخش کمری می تواند باعث درد در پشت، لگن، کفل ها و پاها شود.
- رادیکولوپاتی سینه باعث درد در ناحیه سینه می شود. در صورت تجربه درد شدید در ناحیه سینه، با پزشک خود تماس بگیرید.
این عارضه می تواند دردناک باشد، اما معمولا با استراحت، مصرف دارو و درمانهای طب فیزیکی و توانبخشی قابل درمان است. اغلب افراد به طور کامل از این عارضه بهبود می یابند.
گیر افتادگی عصب، چقدر شایع است؟
گیر افتادگی عصب، عارضه ای شایع است؛ هر ساله از هر 100000 نفر در ایالات متحده، حدود 85 نفر درگیر می شوند. انسان ها در هر سنی می توانند گیر افتادگی عصب را تجربه کنند، اما به علت شیوع آرتروز و تحلیل در ستون فقرات و دیگر بخش های بدن، احتمال ابتلای افراد بالای 50 سال را افزایش می دهد.
در کدام نواحی بدن رخ می دهد؟
بر اساس محل درگیری اعصاب، این عارمی تواند در سرتاسر بدن رخ دهد. شایع ترین نواحی عبارت اند از:
- گردن و شانه (فشردگی اعصاب گردنی)
- پشت و بخش فوقانی سینه (فشردگی اعصاب سینه ای و کمری)
- دست و آرنج (در اثر وارد شدن فشار بر عصب اولنار)
- مچ و دست (غالبا در اثر سندرم تونل کارپال)
آیا گیر افتادگی عصب، خود به خود از بین می رود؟
بله، اغلب موارد با گذر زمان از بین می روند. امکان بهبود علائم با استراحت و مصرف داروهای مسکن مانند ناپروکسن، ایبوپروفن یا استامینوفن وجود دارد.
در صورتی که درمان های خانگی نتواند پس از چند روز درد را تسکین دهد، لازم است برای راهنمایی بیشتر با پزشک مشورت شود. ممکن است از فرد خواسته شود برای ارزیابی و انجام تست به مطب مراجعه کند.
آیا ممکن است گیر افتادگی عصب منجر به مشکلات جدی تری شود؟
این عارضه می تواند به مشکلی جدی تبدیل شده و باعث درد مزمن یا حتی آسیب عصبی دائمی شود. تورم می تواند باعث وارد آمدن آسیب برگشت ناپذیر به عصب ها شود، بنابراین در صورت تشدید علائم یا عدم بهبود آن پس از چند روز، حتما باید به پزشک مراجعه شود.
علت گیر افتادگی عصب چیست؟
برخی عارضه ها می تواند باعث فشردگی عصب توسط بافت یا استخوان شده و علائمی ایجاد کند. این عارضه ها عبارت اند از:
- رماتیسم مفصلی باعث التهاب در مفاصل شده و امکان دارد بر اعصاب مجاور فشار وارد کند.
- افزایش سن منجر به سایش و پارگی در ستون فقرات و دیسک های آن می شود. به مرور زمان ممکن است دیسک ها، آب خود را از دست داده و مسطح شوند.
مهره ها به یکدیگر نزدیک شده و در پاسخ، بدن، زائده های استخوانی می سازد. این زائده ها می تواند اعصاب را فشرده سازد.
- آسیب ناگهانی ناشی از بازی های ورزشی یا تصادف می تواند منجر به گیر افتادگی عصب شود. بلند کردن یا کشیدن اجسام یا حرکات چرخشی نامناسب می تواند منجر به فتق دیسک شود.
- حرکات تکراری مانند تایپ به مدت طولانی، می تواند باعث فشار بر مچ و دست شود. گاهی این اتفاق منجر به سندرم تونل کارپال می شود.
- چاقی : اضافه وزن می تواند باعث تورم مسیر عصبی شده و به اعصاب فشار وارد کند.
- بارداری : اضافه وزن می تواند منجر به فشردگی عصب ها شود.
- دیابت : سطح گلوکز بالا در خون، به عصب ها آسیب می رساند.
علائم گیر افتادگی عصب چیست؟
- درد
- بی حسی
- ضعف عضلانی
- سوزن سوزن شدن
- به خواب رفتن دست یا پا
بیشتر بخوانید : درمان درد اسکلتی عضلانی در شیراز
نحوه تشخیص گیر افتادگی عصب
در صورت عدم تاثیر درمان های سنتی در خانه، لازم است فرد به پزشک مراجعه کند. به منظور یافتن علت گیر افتادگی عصب، پزشک، گردن، دست ها، شانه ها و مچ دست فرد را به صورت فیزیکی معاینه می کند.
او، وجود ضعف عضلانی و تغییر در رفلاکس ها را بررسی کرده و در مورد حس های مختلفی که فرد تجربه می کند، خواهد پرسید.
تست های تصویربرداری
در صورت لزوم، از فرد خواسته می شود یک یا بیش از یکی از تست های زیر را انجام دهد:
- انجام تست نوار عصب و عضله : این تست جهت تشخبیص گیر افتادگی عصب ها به کار میرود .
- اشعه ایکس : اشعه ایکس می تواند باریک شدگی و تغییر در ترازبندی نخاع و نیز شکستگی ها را نشان دهد.
- سی تی اسکن : سی تی اسکن می تواند تصاویری سه بعدی و با جزئیات بیشتر نسبت به تست اشعه ایکس از ستون فقرات تهیه کند.
- ام آر آی : در صورتی که علت فشردگی عصب، آسیب به بافت های نرم بوده یا اگر به نخاع آسیب رسیده باشد، ام آر آی می تواند آن را آشکار کند.
نحوه درمان گیر افتادگی عصب
مدیریت پزشکی، خط مقدم درمان گیر افتادگی عصب است که شامل موارد زیر است:
- زمان و استراحت : در بسیاری از افراد، زمان، مشکل گیر افتادگی عصب را حل کرده و نیازی به درمان نیست. درد باید طی چند روز یا چند هفته از بین برود.
- یخ و گرما : از یخ و گرما برای تسکین موقتی درد استفاده کنید.
- داروهای ضد التهابی .
- آتل و گردنبند طبی : گاهی پزشک از فرد می خواهد به مدت کوتاه یک آتل نرم یا گردنبند طبی بپوشد تا حرکت محدود شود.
- کورتیکواستروییدها : پزشک برای تسکین درد، داروهای ضد التهابی قوی مانند پردنیزون را تجویز می کند. این داروها می تواند به صورت خوراکی یا تزریقی مصرف شود.
- طب فیزیکی و توانبخشی : کشش و تمرینات سبک می تواند به کاهش فشار وارد بر عصب ها و تسکین دردهای خفیف کمک کند. از پزشک در مورد بهترین نوع تمریناتی که برای گیر افتادگی عصب مناسب هستند، بپرسید.
جراحی
جراحی، آخرین راه حل برای درمان گیر افتادگی عصب در زمانی است که درمان های غیر جراحی، فشار وارد بر عصب ها را برطرف نکرده است.
پس از این جراحی ، ممکن است بازگشت کامل استحکام و حرکت، ماه ها زمان ببرد. اغلب افراد می توانند طی چند روز تا چند هفته پس از جراحی، به محل کار خود برگردند. بر اساس جراحی انجام شده، بازگشت کامل به فعالیت ها، سه تا چهار ماه زمان می برد.
جراحی برای سندرم تونل کارپال
به منظور کاهش فشار عصبی در تونل کارپال دست، دو گزینه جراحی وجود دارد: باز (یک برش 2 اینچی) و اندوسکوپیک (یک یا دو برش نیم اینچی).
هر دو با هدف بریدن رباط اطراف تونل کارپال انجام شده تا فشار از روی عصب میانی برداشته شود. در جراحی باز، جراح، یک برش 2 اینچی در مچ ایجاد کرده و رباط را مستقیما می برد.
در روش اندوسکوپیک، جراح، یک یا دو برش کوچک ایجاد کرده و به کمک یک دوربین کوچک، جراحی را پیش می برد. این کار باید علائم را تسکین دهد. مجددا رباط به گونه ای رشد می کند که فضای بیشتری را برای عبور عصب فراهم کند.
ریکاوری کامل می تواند 10 تا 12 هفته زمان ببرد اما فورا پس از جراحی، امکان انجام فعالیت های محدود (مانند رانندگی) وجود دارد.
بیشتر بخوانید : درمان سندرم تونل کارپال
نحوه پیشگیری از گیر افتادگی عصب
امکان پیشگیری از تمام گیر افتادگی های عصبی وجود ندارد، اما با اقدامات زیر می توان ریسک آن را کاهش داد:
- حفظ وزن مناسب و پوسچر صحیح
- انجام تمرینات کششی به منظور حفظ استحکام و انعطاف عضلات
- به مدت طولانی در یک وضعیت ننشینید یا دراز نکشید. این کار می تواند منجر به فشردگی عصب در پا شود.
- سعی کنید حرکات مکرر (مانند تایپ کردن) را محدود کنید. هنگام کار با کیبورد، به مچ خود استراحت دهید.
دورنمای گیر افتادگی عصب : بسیاری از افراد به کمک درمان های خانگی به طور کامل بهبود می یابند. زمانی که به درمان های پزشکی یا جراحی نیاز باشد، دورنمای بهبود کامل بسیار روشن است.
زمان مراجعه به پزشک : در صورت عدم مشاهده بهبود در وضعیت درد و دیگر علائم پس از چند روز، لازم است به پزشک مراجعه شود.
دکتر زهره عشقی پزشک متخصص طب فیزیکی و توانبخشی در شیراز، ارائه کننده خدمات درمان بیماری های اسکلتی و عضلانی و مفاصل، برای دریافت نوبت حضوری جهت معاینه، تشخیص و درمان با شماره تلفن های 07132357021 یا 09337255000 تماس بگیرید.
آدرس کلینیک : شیراز، خیابان زند، روبروی بیمارستان فقیهی (سعدی)، حد فاصل صورتگر و پوستچی، ساختمان هانیه، طبقه دوم، واحد 7
